Rezydencje poetyckie 2025 – ogłoszenie wyników

Fundacja Wisławy Szymborskiej dokonała wyboru dwóch osób, które będą rezydentami mieszkania Poetki w Krakowie w 2025 roku w ramach Rezydencji poetyckich. Są to Stanisław Kalina Jaglarz i Nasim Łuczaj

Współorganizatorem konkursu Rezydencji poetyckich jest Jerzy Peterkiewicz Educational Foundation.

Stanisław Kalina Jaglarz podczas rezydencji będzie pracować nad swoim trzecim tomem wierszy –  zapisem choroby psychicznej i wychodzenia z niej.

Stanisław Kalina Jaglarz – poeta, autor tomów gościć sójki (Wydawnictwo Biblioteki Śląskiej 2022), za który był nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (w kategorii debiut) oraz zajęczy żar (Wydawnictwo Warstwy 2024); tłumacz książki Ołeksandra Awerbucha (z ukraińskiego) Pieśni gniewu i tęsknoty (Wydawnictwo Pogranicze 2024).

Fragment opisu projektu Stanisława Kaliny Jaglarza:

Cała nadzieja w tym, że jesteśmy istotami chwiejnymi – chciałoby się powiedzieć, parafrazując bohatera książki Pasierb Juana José Saera. Że to właśnie my nosimy w sobie ową niestabilność, słabość, splątanie, a nie świat. Ponieważ świat winien wydawać się punktem odniesienia, rzeczywistość powinna być zaś stabilna i stwarzać w sobie schronienie. Projekt mój będzie balansował na tej granicy, czy raczej zmienności między światem i człowiekiem. Załóżmy, że chwiejny jest świat –  powstały z katastrofy strzęp niepodległej niczemu namacalności. Pierwotnie spoziera na nas cisza i mrok, jak w czas zaćmienia.
Saer pisał: „ (…) dziś na starość zdaję sobie sprawę, że ślepa pewność bycia człowiekiem, tylko człowiekiem upodabnia nas do zwierząt bardziej niż ciągła trudna do wytrzymania wątpliwość co do naszej kondycji”. Ta wątpliwość co do naszej kondycji jednak, podobnie jak mrok, są składowymi języka i pisma.
Wartości kwantowe, jakie noszą w sobie zapisane zdania, są nienamacalne. Jak rozpisać to równanie – wiersz – pisząc z perspektywy umysłu, który się rozpada, umysłu ogarniętego chorobą, która podobna jest do całkowitego zaćmienia, w którym słowa tracą swój sens pozostając jedynie dźwiękiem.

Fot. fot. Max Pflegel, Fundacja Olgi Tokarczuk

Celem rezydencji Nasim Łuczaj jest dokończenie debiutanckiego tomu poetyckiego Tang.

Nasim Łuczaj – dwujęzyczna poetka i tłumaczka aktywna w brytyjskim środowisku literackim. Autorka Hind Mouth (Earthbound Press), zwyciężczyni Queen Mary Wasafiri New Writing Prize, finalistka Aesthetica Creative Writing Award oraz the Alpine Fellowship. Jej tłumaczenia polskiej poezji ukazały się w The Atlanta Review. Jest w trakcie pisania debiutanckiej książki w ramach Poetry London Apprenticeship. Pracuje też nad swoimi starszymi polskimi wierszami schowanymi kiedyś do szuflady. Dzieli czas między Londyn, Glasgow i Podkarpacie.

W książce poetyckiej Tang, przeplata się kilka światów – m. in. Chiny podczas panowania dynastii Tang, młodopolski Kraków, środowisko naturalne i wiejskie, a także świat Georgii O’Keeffe opowiedziany przez jej obrazowe i intymne listy do męża, na których opiera się otwierający książkę cykl wierszy. Światy te łączy oniryczność, obecność przemocy i pytanie o to, co przetłumaczalne i stałe, a co przepada na zawsze – w czasie, językach czy między ludźmi i innymi istotami żywymi.

Sedno Tang stanowi cykl wierszy o Yu Xuanji (840–868), poetce, konkubinie, kurtyzanie i mniszce skazanej na śmierć za zamordowanie służącej. Zbrodnia mogła być jedynie pretekstem do pozbycia się tej silnej postaci, która pisała wiersze miłosne do kobiet i otwarcie uważała się za intelektualnie wartą więcej od niejednego mężczyzny. Podczas pracy nad powyższym cyklem doszło do morderstwa koleżanki autorki, chińskiej poetki Zhe Wang, przez jej partnera. Kolejne wiersze to konfrontacja autorki z żałobą i złością, ale też z problemami orientalizmu, fetyszyzacji oraz sprowadzania tragedii do anegdot.

Zwieńczeniem książki są wiersze na temat Pięknej Zośki, ulubionej modelki chłopomańskich malarzy Młodej Polski. To kolejna historia, w której ocierają się o siebie światy, płcie, klasy społeczne, a kobiece próby życia na własnych warunkach kończą się tragicznie. Po raz kolejny autorka i zapewne czytelnik muszą zderzyć się z własnym pociągiem do tego, co sensacyjne.

Każda z osób będzie przebywać w mieszkaniu Szymborskiej przez  4 tygodnie, w ustalonym z organizatorem terminie, by móc realizować swój projekt poetycki. Organizatorzy zapewniają również rezydentom stypendium pieniężne w wysokości 2000 zł netto i zwrot kosztów przejazdu.

Więcej informacji o możliwościach współpracy z Fundacją Wisławy Szymborskiej w ramach tworzenia projektów rezydencjalnych znajdziecie Państwo na stronie mieszkanieszymborskiej.pl w zakładce Współpraca.